เนื้อเรื่องสอนเด็กๆ ได้ในหลายๆ แง่มุม ตั้งแต่เริ่มเรื่องที่บ้าน เมื่อคุณแม่กำลังยุ่งกับการทำครัว จนไม่สามารถออกไปซื้อนมให้น้องได้ คุณแม่จึงเปิดโอกาสให้มี้จังได้ใช้ “จิตอาสา” ของตน มี้จังจึงรู้สึกภูมิใจในตัวเองมาก เรียกได้ว่าเรื่องความสัมพันธ์ในครอบครัว ระหว่างแม่ พี่ และน้อง สามารถนำมาสอนเด็กๆ ได้อย่างดีเลยค่ะ

ช่วงที่มี้จังกำลังออกจากบ้าน รับเงินจากคุณแม่ มี้จังตั้งใจไว้ว่า จะไม่ลืมของสองสิ่งที่สำคัญ นั่นก็คือจะ “ระวังรถ และไม่ลืมเงินทอน” เปรียบเสมือนการเตรียมตัว ก่อนจะทำบางสิ่งบางอย่าง พร้อมทั้งยังคาดการณ์ล่วงหน้า ว่าจะไม่ลืมทำในสิ่งสำคัญ เมื่อเด็กๆ โตขึ้น จะรู้จักการวางแผนการทำงาน ลำดับความสำคัญ ก่อนและหลังได้ค่ะ

ในระหว่างทางมี้จังวิ่งจนหกล้ม ก็ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกย่อท้อ ลุกขึ้นใหม่ พร้อมทั้งมีสติ รู้ตัวว่าเงินในมือหาย มองไปรอบๆ จนเจอเงินเหรียญที่ตัวเองทำหล่นหายเอาไว้ แล้วตั้งมั่นเดินต่อไปจนถึงจุดมุ่งหมาย คือร้านขายของ เนื้อเรื่องช่วงนี้ สอนเรื่องสติได้ดีค่ะ ลองให้พวกเขาคิดดูว่า เหตุของการล้มคืออะไร เพราะวิ่งไม่ระวังใช่หรือไม่? แล้วถ้าล้มเราจะต้องทำอย่างไรต่อไปดีน้า...?

ช่วงสุดท้ายของเรื่อง คือเมื่อกี้จังถึงร้านค้าแล้ว ทำอย่างไร คุณป้าแม่ค้าก็ไม่ออกมาซักที พอออกมาก็ยังจะมีเสียงรถยนต์ ผู้ใหญ่ตัวโตๆ ยืนบังมี้จังมิดเชียว ด้วยตัวของมี้จังเล็กนิดเดียวทำให้ต้องพยายามส่งพลังเสียง เรียกคุณป้าแม่ค้าตั้งหลายรอบ กว่าคุณป้าจะสังเกตเห็นหนูน้อยตัวเล็กๆ ที่หน้าร้าน ก็ทำเอาน้ำตามี้จังแทบร่วงกันเลยทีเดียว จังหวะนี้ เป็นช่วงลุ้นสุดๆ ของเด็กๆ ก็ว่าได้ค่ะ เด็กที่บ้านก็ช่วยลุ้น ช่วยตะโกนเรียกคุณป้ากันใหญ่ เรียกว่า “ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จย่อมรออยู่” อย่างแน่นอนค่ะ

หนังสือเนื้อหาดี ภาพวาดสวย ใส่รายละเอียดของแต่ละเหตุการณ์ได้อย่างน่ารัก ละเอียดลออ สีสันนุ่มนวล ละมุนสายตา คล้ายวาดด้วยดินสอสีไม้... ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณผู้เขียน โยริโกะ ษุษุอิ, ผู้วาดภาพ อาคิโกะ ฮายาชิ, ผู้แปลภาษไทย คุณพรอนงค์ นิยมค้า และผู้แปลภาษาอังกฤษ คุณนิติรัตน์ อินธนู มากๆ เลยนะคะ ที่สร้างสรรค์หนังสือดีๆ มาให้เราได้อ่านกัน ขอบคุณค่ะ