กุดจี่อออกเดินทาง ระหว่างทางนั้นเอง กุดจี่เจอสายลมที่กำลังชวนใบไม้ไปเที่ยวด้วยกัน สายลมให้คำตอบไม่ได้ แต่ความหมายของคำว่า “เพื่อน” ของสายลมน่าจะแปลว่าคนที่พร้อมจะไปด้วยกันอย่างใบไม้ กุดจี่ยังสงสัย...

ยามค่ำคืน กุดจี่พบพระจันทร์ที่กำลังทำหน้าเศร้า เพราะเขาคิดไม่ออก ว่าเวลาที่เราทำให้คนอื่นเสียใจต้องทำอย่างไร… กุดจี่เป็นคนช่วยพระจันทร์โดยการบอกให้ใช้คำว่า “ขอโทษ” แล้วพระจันทร์และดาวก็เข้าใจกัน กลับมาอยู่เคียงข้างกันอีกครั้ง หรือนี้จะเป็นความหมายของคำว่า “เพื่อน” น้า กุดจี่คิด...

ข้างชายหาดกุดจี่เดินทางฟองคลื่นที่กำลังหยอกล้อ เล่นสนุกกับสัตว์น้ำตัวเล็กๆ อยู่ ฟองคลื่นไม่ได้ตอบกุดจี่เพราะมันกำลังเล่นสนุก... กุดจี่คิดเองว่า หรือความหมายของ “เพื่อน” ของฟองคลื่นคือคนที่เล่นสนุกด้วยกัน ใช่หรือเปล่าน้า...

กุดจี่ยังคิดไม่ออก และในขณะที่กุดจี่กำลังเดินทางอยู่บนถนน จู่ๆ ก็มีล้อเกวียนยักษ์ใหญ่วิ่งมาทางกุดจี่ แต่ก่อนที่ล้อจะทับกุดจี่นั้น ตอนนั้นเอง ก็มีเสียงเสียงหนึ่งดังขึ้นเตือนให้กุดจี่ระวังตัว!

เสียงนั้นเป็นเสียงของกองมูลที่อยู่บนพื้นใกล้ๆ นั่นเอง กุดจี่ขอบคุณกองมูล และเริ่มตัดพ้อบ่นเหนื่อยกับกองมูลเรื่องที่เขายังหาคำตอบของคำว่า “เพื่อน” ไม่ได้ กองมูลจึงขอเป็นเพื่อนให้กุดจี่เสียเอง

กุดจี่ดีใจ และชวนกองมูลย้ายที่ไปหาที่ปลอดภัยอยู่ด้วยกัน แต่กองมูลปฏิเสธเนื่องจากเขาไม่มีขา กุดจี่อาสาเป็นคนพากองมูลไปเอง กุดจี่ช่วยกองมูล ทั้งผลัก ทั้งดัน ทั้งดึง ทำทุกทาง... ผ่านร้อน ผ่านหนาว ผ่านหลุมอุปสรรคต่างๆ นานา แต่กุดจี่ก็ไม่ท้อ จนสุดท้ายก็สำเร็จ กุดจี่และกองมูลได้อยู่ด้วยกันใต้ต้นไม้อย่างมีความสุข

ตอนนี้กุดจี่รู้แล้วว่า “เพื่อน” แปลว่าอะไร มันแปลว่าคนที่อยู่เคียงข้างกันเสมอ คนที่ห่วงใยกันไม่ทึ้งกันไม่ว่าจะลำบากแค่ไหนก็ตาม ^______^

___________________________

อีกครั้งที่ต้องขอขอบคุณผู้เขียนเรื่องหวานๆ คุณหทัยชนก เชียงทอง และผู้วาดภาพน่ารักๆ คุณสุทัศน์ ปาละมะ ค่ะ